معمولا ترس در انسانها از بدو تولد است . ترس از ارتفاع یا ترس از صداهای بلند که با افزایش سن از بین می رود . گاهی ترس هایی مانند : ترس از حیوانات ، ترس از تاریکی ، ترس از غریبه ها ، ترس از آمپول و ... اکتسابی هستند .
کودکان 3-2 ساله معمولا ترس ها را از والدین خود تقلید می کنند .
ترس در کودکان را چگونه حل کنیم ؟
وظیفه پدر و مادر است که به او یاد دهد در مقابل ترس ها مقاوم باشد و مطمئن باشد که پدر و مادرش او را حمایت می کنند .
والدین باید در مورد ترس های کودک با همدلی با او صحبت کنند و آنها را ریشه یابی کنند و هیچگاه نباید احساسات کودکرا مورد تمسخر قرار دهند .
در نظر داشته باشید که در شرایطی که کودک تمایل به صحبت نداشت او مجبور به صحبت نکنید و در صورتی که بر ترس خود غلبه کرد او را تشویق کنید . معمولا کودکان زیر 6سال هرچیزی می بینند باور می کنند بنابراین مراقب صحبتهایتان باشید .
انواع ترس :
ترس از تاریکی و بی خوابی کودک :
گاهی کودک از تاریکی می ترسند که در این مواقع برای او یک چراغ خواب روشن کنید تا با آرامش بخوابد تا در اینصورت استرس ، ترس و نخوابیدن کودک در شب حل شود . چراکه نخوابیدن کودک با ترس باعث دیدن کابوس یا شب ادرای می شود .
ترس از آمپول :
کودکان معمولا زمانی از دکتر یا آمپول می ترسند که چیزی دیده باشند یا شنیده باشند و همچنین ممکن است کسی او را ترسانده باشد که در این شرایط لازم است با او صحبت کنیدو به او توضیحاتی دهید و سعی کنید ذهن کودک را با شمارش اعداد پرت کنید .
مشاوره تلفنی :
کودکان معمولا با چند ترس بدنیا می آیند و شما می توانید برای آگاهی بیشتر در این خصوص به مرکز مشاوران وروانشناس مراجعه کنید یا از خدمات مرکز مشاوره تلفنی و آنلاین استفاده کنید .
مقابله با اذیت کردن در کودکان و توضیح اینکه چگونه و با چه رویکردی می توانند در مقابل این مساله برخورد کنند و به دیگران چنین اجازه ای را ندهند از مسایل مهم و اساسی در تربیت کودکان و فرزندان است .
مهارت : قاطع بودن
از گروه بپرسید ” اذیت کردن ” چیست و چرا بعضی افراد ، دیگران را اذیت می کنند ؟
گاهی اوقات ، افراد با خوش طینتی و نیت خوب ، یکدیگر را اذیت می کنند . آن ها ممکن است بعد از اینکه واقعا افتاده اید به شما بگویند ” زمین نخوری ” . آن ها با ابن نوع اذیت کردن ها سعی می کنند شوخی کنند ، هر چند معمولا این مساله برای کسی که اذیت می شود شوخی نیست .
وقتی افراد سعی دارند احساسات شما را جریحه دار کنند یا شما را عصبانی کنند نیت بدی دارند و شما را به قصد و منظور خاصی اذیت می کنند . اذیت کردن با قصد و منظور شامل فحش دادن ، تحقیر کردن و سایر انواع مسخره کردن است .
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.
تشخیص چگونگی رفتار دیگران و مقابله با اذیت کردن در کودکان
به طور معمول به راحتی می توانید بگویید که آیا فردی با نیت بدی شما را اذیت می کند یا می خواهد شوخی کند . در هر دو صورت اگر دوست نداشته باشید که کسی شما را اذیت کند ، مشاوره این راه ها را برای شما پیشنهاد می دهد که انجام دهید :
نادیده بگیرید و نگذارید آن هایی که شما را اذیت کرده اند ار دیدن ناراحتی شما، خرسند شوند .
تصور کنید سپری دارید که از شما محافظت می کند و به همین خاطر اذیت های آن ها به شما اصابت نمی کند .
برای اینکه به افرادی که شما را آزرده و اذیت می کنند نشان دهید چیزی که آن ها می گویند برای شما اهمیتی ندارد ، بگویید ” خب ؟ “
شوخ طبع باشید و بدانید هیچ کس بی نقص نیست .
اگر کسی شما را اذیت کرد و فکر کردید که به کمک احتیاج دارید ، می توانید به فرد بزرگسالی بگویید واز او کمک بخواهید .
آموزش مشورت کردن کودکان به اعتقاد مشاوره برای یادگیری تکنیک روی هم گذاشتن فکر ها به منظور شناسایی راه حل های مختلف یک مساله برای آن ها مفید و در عین حال بسیار مهم است که می تواند برای مراحل دیگر و بالاتر زندگی آن ها اصلی اساسی باشد .
اینکه ما توصیه می کنیم برای حل مسایل حود چه مسایل مربوط به خانواده و چه مسایل مربوط به کودکان هر آن جه که هست به مراکز مشاوره مراجعه کنید تا راه حل های بهتر و بیشتری را برای تربیت صحیح به شما ارایه دهند ، دقیقا به همین منظور است که بتوانید با گذاشتن فکر ها را روی هم تکنیک پیدا کردن راه حل را به سادگی و با سرعت بیشتر بیابید .
مهارت : حل مساله اجتماعی
از گروه کودکانی که قرار است به آن ها این مهارت مفید را بیاموزید بپرسید ” مشورت کردن و یا اصطلاحا فکرها را روی هم گذاشتن ” به چه معناست ؟
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
اکثر اوقات برای یک مشکل بیش از یک راه حل وجود دارد . فکر کردن به راه حل های دیگر همیشه کار آسانی نیست و اینجاست که گذاشتن فکر ها را روی هم می تواند مفید واقع شود .
روی هم گذاشتن فکر ها و مشورت کردن به این معنی است که هرچیزی که به ذهن تان می رسد را بدون اینکه نگران واکنش دیگران باشید عنوان کنید .
این کار برای بعضی افراد روش خوبی برای دست یابی به یک راه حل مناسب است . رو ی هم گذاشتن فکر ها به طور معمول خیلی طول نمی کشد – حدود پنج دقیقه – و واقعا می تواند کار سرگرم کننده ای باشد .
این کار به این منظور طراحی شده که شما از الگوهای عادی تفکر خود رها شوید و شیوه های جدیدی را برای نگاه کردن به مسایل پیدا کنید .
آزاد بودن تفکر و ایده در مشورت کردن کودکان
هیچ محدودیتی در روی هم گذاشتن افکار وجود ندارد و هر ایده ای در ابتدای امر می تواند خوب باشد . همه باید سعی کنند تمام ایده های ممکن را مطرح کنند و هیچ کس نباید در مورد این ایده ها بحث کند یا آن ها را قضاوت کند .
راه حل ها می توانند غیر معمول باشند و لزومی ندارد که حتما معقول باشند . هیچ ایده ای مسخره یا مضحک نیست ، چرا که هرچند یک ایده ممکن است احمقانه به نظر برسد ، اما می تواند باعث شود که فرد دیگری به یک ایده ی بهتر و یا دیگر بیاندیشد . حتی همان می تواند بهترین ایده باشد .
یک مساله در گروه مطرح کنید و از افراد بخواهید تا حد امکان فکر های خود را روی هم بگذارند و ایده هایشان را عنوان کنند . ایده های آن ها را روی تخته سیاه و یا یک برگه ی بزرگ بنویسید .
در صورتی که زمان اجازه می دهد ، هریک از راه حل ها را ارزیابی کرده و حذف کنید تا زمانی که همه بر سر یک ایده به توافق برسند .
آموزش مهارت تصمیم گیری در کودکان نکته ی مفید و ارزشمندی است که بهتر است قابل توجه والدین محترم و همین طور معلمان و مربیان مهد و مدارس باشد . نکته ای که کار کردن روی آن در بچه ها می تواند اثر بخشی بی نظیری در پرورش فکری و ذهنی کودکان داشته باشد .
موضوعی که به آن می پردازیم مساله ای است که نه تنها برای سن کودکی سودمند است بلکه می تواند پایه گذاری فکری برای آینده و مراحل بالاتر کودکان باشد . از این رو باید با انرژی و رویکردی مثبت این مهارت در کودکان آموزش داده شود و این تاکیدی است که مشاوره به انجام آن اصرار دارد .
هدف یادگیری این مهارت در کودکانآموزش آن ها برای ارزیابی گزینه ها و تصمیم گیری گروهی است .
مهارت : ایجاد توافق گروهی
برای شروع آموزش کودکان را به گروه های ۳ الی ۴ نفره تقسیم کنید . یک فرد سخنگو و یک یادداشت بردار برای هر گروه انتخاب کنید .
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.
برای آموزش مهارت تصمیم گیری در کودکان به آن ها توضیح دهید :
به تازگی مبلغ زیادی پول به شما داده شده است که برای هر هدفی که بخواهید می توانید از آن استفاده کنید . می توانید هر کاری که می خواهید با ان انجام دهید اما باید در تصمیم گیری ها با هم به توافق برسید .
به طور مثال می توانید آن را به خیریه ببخشید ، می توانید بی حساب و کتاب خرید کنید یا می توانید برای خرید لوازم التحریر از آن استفاده کنید .
به گروه ۱۵ دقیقه فرصت دهید تا فکر هایشان را روی هم بگذارند ، یادداشت بردار نیز باید نظرات آن ها را بنویسد . هر فرد باید بتواند گروه را متقاعد کند که چرا احساس می کند نظر او از همه معقول تر ، خوشایندتر ، نوع دوستانه تر و … است .
در پایان ۱۵ دقیقه ، گروه باید در یک نظر به توافق برسد . اگر آن ها موفق به تصمیم گیری نشوند ، پول را ” از دست خواهند داد “. سپس سخنگوی هر گروه در مورد تصمیم شان با گروه بزرگ تر صحبت می کند و هر عضو گروه باید بگوید که چرا فکر می کند که نظر او خوب است حتی اگر در ابندا این نظر را نداشته است .
به عنوان مثال ، یک کودک ممکن بگوید ” من در ابتدا فکر می کردم که باید پول را به خیریه اهدا کنیم . وقتی گروه تصمیم گرفت برای کودکان بی بضاعت اسباب بازی بخریم ، متوجه شدم که این هم به نوعی همان کار است . “
یا دیگری می گوید ” من در ابتدا فکر کردم که باید پول را به خیریه اهدا کنیم ، وقتی گروه تصمیم گرفت که با یکدیگر به مسافرت برویم ، متوجه شدم که این کار می تواند سرگرم کننده باشد . هنوز هم می توانم مبلغی از پولم را به خیریه اهدا کنم ” .
ناهماهنگی والدین در تربیت فرزندان ؛ پدر مانی ۱۰ ساله ، با بودن کامپیوتر در اتاق پسرش مخالف است . مانی سعی میکند پدر را قانع کند تا راضی شود به او می گوبد : اما مامان گفت می تونم این کارو بکنم .
مادر فرید ۱۲ ساله ، اجازه نمی دهد که او به همراه دوستانش به فروشگاه برود و تاکید دارد باید با برادر بزرگترش برود . اما فرید می گوید : پدر گفت ، می تونم برم . نمونه هایی هستند در ناهماهنگی والدین در تربیت فرزندان .
مهم نیست که شما ازدواج موفقی دارید و روابط شما با همسرتان عالی است . این واقعیتی است که در برخی مسایل ، با همسر خویش اختلاف نظر داشته باشید و زمانی که با مسایل مربوط به تربیت بچه ها مواجه می شوید ، این اختلافات بروز می کنند و ناهماهنگی والدین در تربیت فرزندان پیش می آید : چی باید بخوری ؟ کی باید بخوابی ؟ آیا بچه ها به قدر کافی بزرگ شده اند که شب را با دوستانشان بگذرانند ؟ یا می توانند موبایل داشته باشند ؟
چه باید کرد وقتی مادر می گوید :« بله » و پدر می گوید : « نه » و یا برعکس ؟ در برخی خانواده ها یکی از والدین تصمیم نهایی را اتخاذ می کند . یکی از پدر ها می گفت : « این روش خوبی است چون ، از تنش های بوجودد آمده جلوگیری می کند ، اما راهبرد کاملی نیست . »
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.
پدر دیگر معتقد بود : « در این گونه مواقع برخی اوقات دخالتی نمی کنم و تصمیم گیری را به همسرم می سپارم و بعد متوحه می شوم به طور مثال ، پسرم چند ساعت تلوزیون تماشا می کند ، احساس می کنم باید جلوی این کار را بگیرم . وقتی به همسرم اعتراض می کنم می گوید : اگر این کار را بکنم گریه میکند . در این جا اختلاف ما شروع شده و منجر به جرو بحث می شود . »
اگر شما هم دچار این مشکل شدید و با مساله ناهماهنگی در تربیت فرزندان مواجه شدید می توانید از روش هایی که مشاوره ارایه می دهد و در شرح ذیل آمده است ، استفاده کنید :
با همسرتان در زمانی مناسب صحبت کنید و سعی کنید حرف شما منطقی باشد . اگر واقعا به درستی حرفی که می زنید ایمان دارید ، می توانید روش های دیگر را نیز را امتحان کنید . به طور مثال اگر تصور می کنید کودک شما نباید فست فود بخورد ، می توانید کمی در این خصوص تجدید نظر کنید ، آن ها را در منزل تهیه کنید . از مواد سالم تری استفاده کنید .
اگر فرصتی برای مذاکره و یا صحبت کردن ندارید و فرزندتان چیزی از شما می خواهد که به هیچ عنوان نمی خواهید پاسخ مثبت دهید ، باصدای آرام به او بگویید اول از همه باید با پدر یا ماردت صحبت کنم . این کار باعث شده تا شما با همسرتان مشورت کرده ووقتی توافق حاصل شد آن را به اطلاع فرزندتان برسانید .
اگر امکان دارد ، سعی کنید از فرزندتان نیز کمک بخواهید تا با یکدیگر مسایل را حل کنید . با این روش رضایت همه جانبه ، حاصل می شود . به طور مثال ، مانی راجع به کامپیوتر با والدینش بحث و گفتگو کرد . او قول داد اگر کامپیوتر در اتاقش باشد ، مانند قبل ، اول تکالیف مدرسه را انجام دهد بعد در اوقات فراغت ، با استفاده از کامپیوتر با دوستانش چت کند . والدین او در ابتدا چت روم های دیگر را قفل کردند و سپس اجازه ی این کار را به مانی دادند . بعد از چند روز ، مشاهده کردند چگونه مانی طبق قولی که داده اول دروس مدرسه را انجام می دهد و سپس با کامپیوتر بازی می کند .
نتایج گفتگوی فرزندان با والدین و حل مساله
ممکن است شما هنوز متقاعد نشده اید که کامپیوتر را در اتاق فرزندتان قرار دهید . می توانید با او صحبت کرده و تصمیم بگیرید که چه زمانی و چگونه می توان از آن استفاده کرد .
والدین فرید او را درباره ی فروشگاه رفتن دخیل کردند . او به مادرش گفت : اگر الان با دوستام بیرون نرم اونا فکر می کنند من آدم تنبلی هستم . مادر بعد از شنیدن این حرف متعجب شد و دلیل حرف های او را متوجه نمی شد .
مادر به فرید گفت : تو هنوز سن کمی داری و نمی خواهم حرف دیگری بشنوم .فرید یک ایده دیگری را بیان کرد : شما هم می توانید به فروشگاه بیایید و مواظب من باشید . پدر ومادر قبول کردند و فرید به جای اینکه عصبانی و ناامید شود ، حس خوبی پیدا کرد .
مساله طرد شدن در کودکان و برخورد والدین با آن ها و گاها مراجعه با مشاورهدر این مساله حایز اهمیت است . کودکان در هر سن و سالی که هستند در مورد کنار گذاشته شدن یا طرد شدن و بایکوت شدن از گروه ، به عنوان یکی از بزرگترین ترس ها یشان صحبت می کنند . حسین ده ساله در حالی که گریه می کرد از مدرسه به خانه بازگشت ، زیرا هیچ یک از دوستانش او را برای رفتن به مهمانی ناهار ، دعوت نکرده بود . علیرضای هشت ساله نیز احساس افسردگی می کرد ، زیرا به جشن تولد دوستش دعوت نشده بود .
احساس پذیرفته شدن در میان همسالان برای دختران و پسران از اهمیت خاصی برخوردار است . بر اساس نظریات محقق دانشگاه ایلینویز ، این نیاز با رشد کودکان قوت می گیرد و در دوران ابتدایی به اوج خود می رسد و بالتبع همین فراینددر مساله طرد شدن در کودکان صادق است .
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.
اکثر مادرانی که کودکانشان در چنین موقعیتی قرار می گیرند به آن ها می گویند : نگران نباش ، سال دیگر این موضوع از یادت خواهد رفت .
والدین و علی الخصوص مادر ها حقیقتا می خواهند فرزندشان را آرام کنند و فکر می کنند که در این کار موفق شده اند . اما واقعیت این است که اکثر بچه ها موقع شنیدن این جمله احساس آرامش در خود نمی کنند و در واقع این جملات باعث کاهش درد و رنج کودک نخواهد شد .
برخورد درست و صحیح با مساله طرد شدن در کودکان
کودکان در مورد مشکلات ایجاد شده بین آن ها و دوستانشان نیاز به کمک واقعی دارند . بیان اطمینان های توخالی ، بی اهمیت جلوه دادن یا نادیده گرفتن مشکل به کودک کمکی نخواهد کرد . این مساله ساده ای نیست که بتوان آن را سریع و به آسانی حل کرد .
آرمان ده ساله ، اغلب از لیست دعوت و از فعالیت هایی که توسط دوستانش انجام می گرفت محروم می شد . در ابتدا مادر در مورد احساسش پرسید و آرمان گفت احساس ناراحتی می کند ؛ اما خوشحال بود که مادرش به مشکل او اهمیت داده است .
مجددا مادر سوال کرد : چه کاری می توانی بکنی که احساس بدی نداشته باشی ؟ آرمان مدت زیادی فکر کرد اما نتوانست در این خصوص راه حلی پیدا کند .
روز بعد که آرمان نزد مادرش رفت و گفت : شاید بتوانم دوستان جدیدی پیدا کنم که آن ها چنین مشکلی را برای من ایجاد نکنند ، من نمی خوام بیشتر ازین دنبال ذوستان قدیمی ام باشم .
ایجاد فرصت جهت فکر کردن کودک طرد شده در مورد حل محرومیت خودش :
هنگامی که مادر خواست که آرمان در مورد شخص دیگری از همکلاسی هایش برای دوستی فکر کند . آرمان گفت مثلا : رضا ؛ زیرا او به باغچه و باغچه بانی علاقمند است . یک روز آرمان از رضا دوست جدیدیش خواست تا با او دانه هایی را در خاک بکارتد . اما رضا گفت که پروژه ی بزرگی دارد و نمی تواند با او همراهی کند .
آرمان پیشنهاد داد که در پروژه به رضا کمک کند و او بشدت با هیجان استقبال کرد . به همین ترتیب دوستی آنها ادامه داشت و چند روز بعد رضا از دوستش آرمان خواست تا به باغچه او بیاید .
آن ها می توانستند زمان لذت بخشی را با کاشتن دانه ها داشته باشند و در مورد مدرسه و کار های مورد علاقه شان صحبت کنند .
با گذشت زمان و همزمان با عمیق تر شدن دوستی رضا ، آرمان را به گروهی از افراد دیگر معرفی کرد . آرمان دیگر احساس محروم شدن نمی کرد .
آرمان درس های زیادی از ین تجربه گرفت : طرد نشدن ، توانایی تبدیل مشکلات به فرصت های قابل حل . او همچنین یاد گرفت که برای رسیدن به اهداف خویش ، زمان زیادی لازم است اما ، انتظار نیز ارزشمند خواهد بود .
از همه مهمتر آرمان در مورد این مساله هم فکر کرد : اگر مادرش او را دراین مورد کمک نمی کرد ، می توانست با همان انرژی و روش قبلی مشکلش را حل کند ؟ یا بدون کمک او از موفقیت و غرور یکسانی بهره مند گردد ؟
با توجه به فرا رسیدن ایام امتحانات و نزدیک شدن کنکور یکی از مشکلاتی که دانش آموزان با آن مواجه می شوند استرسو اضطراب است که می تواند ر زندگی افراد تبعات بعدی نیز داشته باشند. از آنجا که اغلب دانش آموزان از ابتدای سال چهارم دبیرستان و یا قبل تر ، خود را برای کنکور آماده می کنند در تمامی این مدت با استرس رو برو هستند و در ماه ها و روز های نزدیک به کنکور میزان این استرس بسیار بیشتر می شود ( البته میزان کمی استرس برای دانش آموزان طبیعی است و چه بسا در نظم دادن و هدف گذاری نقش مثبتی ایفا می کند . پس نگران نباشید.). در صورت داشتن استرس بسیار زیاد و جهت کاهش استرس کنکور میتوانید با مشاوران متخصص مشورت کنید .
می توان برای کنترل این پدیده ، یک سری راهکار ها پیشنهاد کرد.
به موقع و خوب بخوابید
خواب منظم و برنامه ریزی شده به شدت استرس را کنترل و کاهش می دهد. برای این کار بهتر است ساعت خواب خود را به صورت واحد ( مثلا ساعت ۱۰ شب) تنظیم کنید و بعد از ۸ ساعت ( ساعت ۶ صبح) بیدار شوید. خواب بعد از ظهر به میزان ۴۵ دقیقه نیز میتواند هم در بالا بردن راندمان ذهن و هم در رفع خستگی و کاهش اضطراب کمک کند . با نزدیک شدن به کنکور برنامه خواب خود را به هیچ وجه تغییر ندهید . به هیچ وجه دارو های آرامش بخش و خواب آور استفاده نکنید . در صورت استرس شدید توصیه می شود جوشانده لیمو عمانی ، گل گاو زبان یا سنبل طیب مصرف کنید .
ذهن خود را متمرکز کنیدو زیاد خیال پردازی نکنید
کنکور تمام زندگی نیست و حتی در صورت عدم موفقیت باز هم شانس برای جبران دارید . فضای خانه را آرام نگه دارید . البته داشتن کمی اضطراب طبیعی است و میزان یادگیری و دقت در پاسخ به سوالات را افزایش می دهد . اگر اضطراب با علائمی چون شکم درد و یا سردرد شدید ظاهر شد با نفس عمیق و شل کردن عضلات می توانید به آرامش برسید .
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.
برنامه غذایی کامل داشته باشید
برای کاهش استرس کنکور غذاهای حاوی کربوهیدرات مانند نان ، برنج و سیب زمین در روز و شام را سبک بخورید. از تمرین و مطالعه در شب های نزدیک به امتحان و کنکور بپرهیزید ، چون یسیتم بدنی شما را برهم می زندو باعث ایجاد استرس مضاعف می شود ، در نتیجه راندمان یادگیری و حافظه به مقدار چشم گیری کاهش می یابد .
صبحانه را حتما بخورید ، نخوردن صبحانه می تواند منجر به افت قند خون ، سستی و بی حالتی ، عصبانیت ، بی حوصلگی ، افسردگی و حتی عدم انگیزه برای مطالعه و در نتیجه افزایش استرس منجر شود .
لبنیات بخورید
خوردن یک لیوان شیر ولرم قبل از خواب نقش به سزایی در ایجاد آرامش دارد . ( اگر بدنتان با لبنیات سازگار است )
ورزش کنید
بهتر است حداقل نیم ساعت از روز را به ورزش ها ی سبک چون پیاده روی ، نرمش یا شنا اختصاص بدهید . این ورزش ها باید باعث شادابی و سرحالی شما شود و نباید آنقدر متمرکز شوید که پس از ورزش احساس خستگی کنید . ورزش کردن سبک در روز کنکور نیز توصیه می شود .
نادیده گرفتن بد رفتاری کودک ؛ در بعضی کتاب های تعلیم و تربیت ، توصیه شده که « به رفتار ناپسند کودک بها ندهیدو آن را نادیده بگیرید . » اما به صورت مطلق این نصیحت خوبی نیست . اگر کودک تازه به راه افتاده ی شما به بخاری نزدیک می شود ، اگر می بینید ، سکه ای را به دهان گذاشته و یا بچه کوچکتر از خود را کتک می زند ، باید کاری صورت دهید .
با این حال می توان از کنار بعضی از رفتار های نادرست کودک بی تفاوت گذشت . کج خلقی ، که یکی از رفتار های طبیعی کودک تازه براه افتاده است ( نشانه دیگری برای اثبات وجود ) نمونه خوبی است که می توان به آن اشاره کرد .
در صورت امکان ، رفتار بد کودک را نادیده بگیرید
از کنار بدخلقی و غرولند فرزند تازه به راه افتاده بی تفاوت بگذرید . اصل نادیده گرفتن بد رفتاری کودک را در پیش بگیرید ، طوری رفتار کنید که انگار متوجه بدخلقی او نشده اید . وانمود کنید که به کاری سرگرمید ، مجله ای بردارید و بخوانید ، یا از همه ی این ها ساده تر ، از اتاق بیرون بروید . باکمی مداومت و با چند تکرار غرولند و بدخلقی کودک متوقف می شود .
با این حال بد اخلاقی بعضی از بچه ها ، گاه چند هفته و در مواردی چند ماه طول می کشد . در این جا ، اگر بی توجهی به بد خلقی و نادیده گرفتن بد رفتاری کودک آن را به کل از میان برندارد ، باز هم واکنش منطقی و حساب شده ای است . به کودک درس اخلاقی دیگری می دهد : جیغ و داد و غرولند ، وسیله مناسبی برای رسیدن به خواسته ها نیست .
در ابتدای امر ، وقتی غرولند و بدخلقی را نادیده می گیرید ، کودک احنمالا پیش خود می گوید : « اگر به بدخلقی ادامه دهم ، احتمالا بابا و مامان فکری به حالم می کنند . » به همین دلیل بهتر است که بی توجه به بدخلقی ، او را تنها بگذارید و از اتاق بیرون بروید ؛ و مادام که بدخلقی ادامه دارد به سراغش نروید .
بدخلقی کودک هنگام خواب و روش برخورد با آن
اغلب بچه ها ی یک ، تا دوساله ، هنگام خواب بداخلاق می شوند . وقتی پسر یک ساله ی شما به خوابیدن رضایت نمی دهد براساس عادت همیشگی به اشتباه او را تکان می دهید و به اصطلاح با لالایی گفتن او را به خوابیدن تشویق می کنید با ادامه این سیاست کار به جایی می رسد که بدون لالایی امکان خوابیدنش غیر ممکن است .
دکتر اسپاک در کتاب معروفش به والدین توصیه ای کرده است : کودک را در رختخواب بگذارید ، شب بخیر بگویید ، درب اتاق را ببندید و تنهایش بگذارید و در صورت گریه و زاری به سراغش نروید . به اعتقاد دکتر اسپاک ممکن است شب اول بچه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه گریه کند ( مورد بوده که بچه یک ساعت گریه کرده ) اما شب دوم مدت گریه ۱۰ دقیقه کاهش می یابد و به احتمال زیاد از شب سوم به بعد گریه ای در کار نخواهد بود . توصیه دکتر اسپاک را به کار ببندید و به نتیجه ی مطلوب برسید . اگر از این طریق به نتیجه ی مورد نظرتان نرسیدید می توانید از طریق مشاوره ی حضوری و یا مشاوره ی تلفنی به عنوان منبع موثق به مطلوبتان برسید .
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید
اما با بدخلقی کودک در اماکن عمومی چه می توانیم بکینم ؟
اگر در حال خرید از فروشگاه مواد غذایی بداخلاقی کودک شروع شد ، چه کاری از شما ساخته است ؟ باز هم توصیه ما این است که ایتدا بی اعتنایی کنید . تسلیم شدن به خواسته ی کودک در این مرحله درست نیست . برای برخورد با بداخلاقی کودک در این مواقع می توانید از روش روانشناس کیت تراپاسو استفاده کنید :
کودک را از میان جمع خارج کنید ؛ به گوشه خلوتی بروید . او را از پشت محکم نگه دارید . می توانید پشت سر کودک زانو بزنید و یا او را پشت به خود روی پا ، یا به اصطلاح دامان خود بگذارید . بازو های کودک را به صورت ضربدر قرار دهید و یا اگر درحالت نشسته قرار گرفته اید ، ساق های پایتان را روی پاهای او بگذارید . هدف این است که وقتی با او جدی صحبت می کنید امکان تکان و جا به جایی نداشته باشد . در این حال به او بگویید :
« بداخلاقی موقوف . حق بد اخلاقی نداری . نه برای تو خوب است نه برای من . با این حساب چه بهتر که ساکت شوی . » از قرار معلوم ، با تکرار عمل ناراحتی و غرولند کودک کم می شود .
نکات مهم درباره ی کودکان دو ساله ، بکارگیری آنها در بهبود رفتار های کودکان و تاثیر آن بر ارتباط صحیح و روابط آنان با همسالان خود ، والدین ، خانواده و دیگران :
۱- استقلال طلبی و بد اخلاقی و لجبازی ، بخشی از فرایند رشد است . کودک می خواهد با فاصله گرفتن از پدر و مادر شخصیت مستقلی از آن خود بیابد .
موقعیتی است که برای رشد شخصیت و رشد اخلاقی او مهم است . شجاعت و شهامتی که در بالغ ها می ستایید ، ریشه در استقلال طلبی دو سالگی دارد .
۲- به استقلال طلبی فرزند دوساله خود بها بدهید و این همان کاری است که در مورد کودکان تازه به راه افتاده هم انجام دادید .
این جا هم وظیفه ی مهمی پیش رو دارید . خانواده نقش پر رنگ و سنگینی در آموزش فرزندان دارد ؛ از یکسو باید به فرزند احترام به اختیارات خود را بیاموزید و از سوی دیگر ، مقررات و قوانین منطقی را قبول کند . رسیدن به این هر دو خواسته امکان پذیر است . برای رسیدن به این منظور باید :
امکان انتخاب دهید .
باطرح سوال ، کودک را به فکر کردن مجبور کنید .
از روش منحرف کردن حواس او استفاده کنید .
از قصه های آموزنده برای تربیت کودک خود مدد بگیرید .
در صورت لزوم کودک را از میان جمع دور کنید .
قوانین و نظم و انضباط را با او در میان بگذارید .
تا حد امکان از تنبیه جسمانی بپرهیزید .
۳- دو ساله ها بیش از کودکان تازه به راه افتاده ، به فضا برای حرکت نیاز دارند .
محدود کردن بیش از حد آن ها صلاح نیست ؛ و لزومی ندارد که پیوسته قدرت و اختیار خود را به رخ آن ها بکشید . بگذارید از احساس وجود خود لذت ببرند . نکات مهم درباره ی کودکان دو ساله را به کار ببندید .
۴ – توقع بیجا نداشته باشید . کودک دوساله بیش از اقتضای سن وسالش بالغ و عاقل نیست . با این حال از نصیحت و پند و اندرز غافل نشوید .
گاه توقع بیشتر از کودک به رشد اخلاقی او کمک می کند ، با این حال انتظار بی عیب و نقص بودن از کودک دو ساله خطاست .
توقع نداشته باشید که فرزند دوساله ی شما همیشه با دوستانش خوش رفتار و با برادر کوچکترش مهربان باشد و به خواهرش حسادت نکند و سر میز مودب بنشیند و یا برای هرچه به او می دهید از شما تشکر کند .
باز هم توقع های ما…
برای استفاده از خدمات مشاوره کودکان و خانواده مشاوران هیروو ، بدون پیش شماره از تلفن ثابت با شماره 9092305983 تماس حاصل فرمایید
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید
۵ – توقع نرم و ملایم بودن دایمی انتظار بی جایی است . دو ساله ها اغلب مشکل ساز هستند و در این شرایط طبیعی است که گه گاه شما را عصبانی کنند .
اما احساس تقصیر نکنید . اگر فکر می کنید اشتباه کرده اید خیلی ساده با یک « متاسفم » موضوع را تمام کنید . نکات مهم درباره ی کودکان دو ساله را به کار ببندید .
۶ – دو ساله ها به سرعت رشد می کنند . از به هم ریختن خانه و سیر وسیاحت و سرکشی به همه جا و بازی با خاک و ماسه و آب و گل و نقاشی لذت می برند . عاشق صدا و خبر های خوش و بازی های ساده اند .
فضای بازی وسیع می خواهند و اسباب بازی های مختلف . محتاج توجه و مهر محبت شما هستند ، این لطف را از آن ها مضایقه نکنید .
۷- مشاوره کودک و یا حتی مشاوره ی تلفنی از نکاتی است که می تواند از همان سنین نخست کودکی مفید واقع شود چرا که اینگونه خانواده با همراهی و مساعدت یک منبع آگاه تر می تواند به راحتی و آسانتر نیز با خیال آسوده تر به تربیت فرزند دلبند خود بپردازد .
جریمه برای بد رفتاری کودک ؛ اما این جریمه باید منطقی باشد . باید در صورت امکان ارتباط روشنی میان رفتار بد کودک و نتایج ناشی ار آن وجود داشته باشد .
در ارتباط با کودکان تازه به راه افتاده ، سه مجازات منطقی و مناسب به نظر می رسد . نخستین آن سرزنش است . سرزنش مجازات منطقی است که به کودک می گوید : « اگر با دیگران خوش رفتاری نکنی ، عصبانی می شوی . » برای تاثیر سرزنش ، تکرار پشت سر هم آن درست نیست . با تکرار تاثیر سرزنش از دست می رود . اما هنگام سرزنش باید به قدر کافی جدی باشید تا کودک بداند که با او شوخی نمی کنید .
مثلا اگر کودک تازه به راه افتاده ی شما کسی را کتک می زند می توانید حالت عصبانی بگیرید و بگویید : « نه حق نداری این کار را بکنی . » مسلما به نتیجه می رسید .
انواع جریمه برای بد رفتاری کودک و مجازات او
نوع دیگر مجازات و جریمه برای بد رفتاری کودک ، محروم کردن است . مثلا اگر کودک شما با عروسکش به کسی ضربه ای وارد کرد ، می توانید به عنوان مجازات عروسک را از دستش بگیرید و مدتی او را از عروسکش محروم کنید .
از میان جمع بیرون بردن کودک هم ، گاه مجازات موثری است . اگر کودک ، علیرغم سرزنش کلامی همچنان به زدن پدر و مادر و سایر بچه ها ادامه دهد ، می توانید او را ۵ تا ۱۰ دقیقع در اتاقش تنها نگهدارید . مجازاتی منطقی است . زدن دیگران درست نیست و مجازات آن هم می تواند چند دقیقه تنهایی کشیدن باشد . به کودک می گویید اگر می خواهی تنها نمانی باید به دیگران محبت کنی .
از کتک زدن بپرهیزید
احتمالا شما هم مثل بسیاری از والدین ، وقتی عصبانی می شوید ضربه ای به کپل کودک خود می زنید . البته آن قدرها هم اقدام وحشتناکی نیست .
در ادامه ی مطالب به تفصیل راحع به تنبیه و حدو حدودی که باید رعایت شود صحبت خواهیم کرد ؛ اما به اعتقاد ما این اقدام تادیبی مناسب برای کودکان یک تا دوساله نیست . اشکال بزرگی دارد . زدن عادت می شود و ضمن آنکه تاثیرش را از دست می دهد ، روی رابطه شما با فرزندتان تاثیر نامساعد گذاشته و به احتمال زیاد به رشد اخلاقی او لطمه می زند . چه بهتر که برای تربیت فرزند از روش های دیگری استفاده کنید .
در راهکارهایی که ملاحظه می فرمایید ، برای تربیت کودکان تازه به راه افتاده ، هفت روش توصیه شده است . به کمک این هفت روش به هر صورت باید بتوانید رفتار کودک یک تا دوساله خود را کنترل کنید ؛ هرچند مطمعنا کنترل کودک و تربیت او به هیچ وجه کار ساده ای نیست . ازین رو از این سن و جهت تربیت صحیح کودک مشاوره می تواند مفید واقع شود .
روش های پیشنهاد شده با احترام به استقلال طلبی کودک ، به رشد اخلاقی او توجه دارند . با بکار بردن این روش ها ضمن توجه به آن چه برای تربیت فرزند خود در نظر گرفته اید ، او را در راستای رشد اخلاقی حرکت می دهید و این دراصل مفهوم و جان کلام رشد اخلاقی است .
برای استفاده از خدمات مشاوره کودکان و خانواده مشاوران هیروو ، بدون پیش شماره از تلفن ثابت با شماره 9092305983 تماس حاصل فرمایید
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید
هفت توصیه برای تربیت کودکان تازه به راه افتاده
۱-کنجکاوی سالم او را تشویق کنید .
۲- کودک را با محدودیت ها آشنا کنید تا از مقررات و دلایل زیر بنایی آن مطلع گردد.
۳- با منع رفتار های ناپسند ، کار های دیگری را به او پیشنهاد کنید .
۴- با پرت کردن حواس کودک ، از لجاجت بی مورد جلوگیری نمایید .
۵- رفتار های خوب را تشویق و تقویت کنید تا ضمن کمک به تربیت کودک ، روابط بهتری میان او و شما بوجود آید .
۶- در صورت امکان بدخلقی کودک را ندیده بگیرید ، تا بداند با بداخلاقی و غرولند به جایی نمی رسد .
۷- می توانید اگر خواستید ، برای رفتار های ناپسند کودک مجازات منطقی در نظر بگیرید تا بفهمد پاداش بد رفتاری واکنش ناخوشایند است .
سه ساله های با اعتماد به نفس و پژوهش در مورد آن ها ؛ خوشبختانه ، دست کم ، یکی از پژوهش های انجام شده در زمینه ی پیوندهای عاطفی حال و روز نوزاد های مورد اشاره را تا سن سه سال و نیمی آن ها دنبال کرد . پژوهشگران ابتدا پیوند عاطفی کودکان را در ۱۵ ماهگی و آن گاه پیوند های عاطفی همین کودکان را در ۳ سالگی مورد بررسی قرار دادند .
میان کودکان با پیوند عاطفی محکم و کودکان فاقد آن تفاوت زیادی وجود داشت . در مهد کودک ، کودکان گروه نخست به کار رهبری سایر بچه ها تمایل نشان داده و مورد احترام واقع می شدند . بصورت دایم مبتکر فعالیت هایی می شدند و نسبت به بچه هایی که احساس ناراحتی می کردند همدردی نشان می دادند ، علت ناراحتی آن ها را می پرسیدند و درصورت امکان در صدد کمک بر می آمدند . به اعتقاد مربیان مهد کودک ، این بچه ها قوی ، مبتکر و علاقه مند به یاد گیری بودند .
ویژگی های سه ساله های بی اعتماد به نفس
اما کودکانی که فاقد پیوند های عاطفی محکم بوده اند در ۱۵ ماهگی تفاوت های تاسف باری داشتند . اغلب مردد و دو دل بودند ، کمتر از فعالیت های دست جمعی استقبال می کردند و حتی در صورت تمایل سایر بچه ها به بازی ، به هر شکل از بازی طفره می رفتند .
برای استفاده از خدمات مشاوره کودکان و خانواده مشاوران هیروو ، بدون پیش شماره از تلفن ثابت با شماره 9092305983 تماس حاصل فرمایید
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید
کادر آموزش مهدکودک گروه اخیر را کودکان غیر کنجکاو و بی علاقه در رسیدن به هدف نوصیف می کردند. آیا می توان گفت کودکانی که در یک سالگی با پیوند های عاطفی محکم بزرگ می شوند در سه سالگی از اعتماد به نفس و استقلال برخوردار می گردند ؟
سه ساله های با اعتماد به نفس و استقلال در آن ها
تجربه نشان می دهد که رابطه مستقیمی میان احساس ایمنی و استقلال وجود دارد . کودکانی که از پیوند های عاطفی محکم در ارتباط با پدر و مادر خود برخوردارند ؛ با اعتماد به نفس بیشتری محیط زندگی خود را تفحص می کنند و چون بزرگ می شوند ، به اتکای همین اعتماد به نفس انسان هایی مستقل می شوند . عشق و محبت زمینه ساز اعتماد به نفس و استقلال است . کیفیتی است که در مورد بالغ ها هم صدق می کند . انسان بالغی که از محبت دیگران نسبت به خود مطمعن است آسانتر با گرفتاری های زندگی برخورد می کند و در زمینه های اخلاقی روی پای خود می ایستد .
کودکان بهره مند از پیوند های عاطفی ، دست به دامان دایم مادر خود نیستند ، اما شدت وابستگی بسیاری از این کودکان زیاد است . پدر و مادر می توانند برای احتراز از این موقعیت به فرزند خود آزادی بیشتری بدهند تا با حساسیت محیط زندگی و کسب تجربه بیشتر ، از وابستگی بیش از حد او جلوگیری کنند . کار دشواری نیست . در جریان رشد همه ی این کار ها عملی است ، اما توجه داشته باشید که یکی از شروط لازم تربیت کودک مستقل و مطمعن ، عشق و محبت و توجه ب او است .
عشق و محبت به فرزندان سوای بسیاری از محسنات دیگر ، انسان ها را به هم پیوند داده ، آن ها را در مجموعه ی خانواده ی انسانی قرار می دهد .
اما ، مهمتر از آن ، دوست داشتن دیگران وسیله ای است تا خود را دوست بداریم . با توجه به فرمان الهی که « همسایه را به اندازه خودتان دوست بدارید . » معلوم است برای انسان خوب بودن ، قبل از هر چیز باید نسبت به خود احساس خوبی داشته باشیم . باید احساس ارزش کنیم ، همان کیفیتی که در اثر محبت درست و به جای پدر در حق دخترش می شود .
به کودکان محبت کنبد تا تصور ذهنی مثبتی بدست آورند
عشق و محبت به فرزندان ابتدایی ترین راهی است که می تواند فرزندانمان را در مسیر رسیدن به تصویر ذهنی مثبت کمک کند . اما راه های دیگری هم وجود دارد . می توانیم به آن ها کمک کنیم تا مهارت ها و استعداد هایشان را افزایش داده ، از کارشان احساس غرور و افتخار کنند که این منبع مهمی از عزت نفس است . می توانیم آن ها را تشویق به یافتن دوستانی کنیم که آ نها را به خاطر آن چه هستند قبول کنند . می توانیم کیفیات خوب و نقاط قوتشان را که خود توانایی دیدنشان را ندارند ، به آن ها نشان دهیم . می توانیم بیش از آن چه گله و شکایت و انتقاد می کنیم ، تحسین و قدرشناسی کنیم .
برای استفاده از خدمات مشاوره کودکان و خانواده مشاوران هیروو ، بدون پیش شماره از تلفن ثابت با شماره 9092305983 تماس حاصل فرمایید
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید
اشخاص محروم از محبت ، اشخاصی که به خواسته هایشان توجهی نمی شود ، با همه ی توانایی های استدلال اخلاقی در محبت به دیگران و برآوردن خواسته های دیگران و اطرافیان با دشواری روبرو هستند .
محبت به فرزندان و نتیجه ی آن در رفتار با دیگران
ازین رو به فرزندان خود محبت و توجه کنید ، از آن ها حمایت و برایشان وقت صرف کنید تا خود را انسان های مستقل و شایسته ای ببینند که می توانند روی پای خود بایستند و محتاج تصدیق و تایید این و آن نباشند .
به آن ها محبت کنید تا احساس عشق و محبت کنند . محبت به فرزندان در تربیت آنان تاثیر بسزایی دارد و می تواند نقش پررنگی داشته باشد . محبتی که کودک را در کسب یک تصویر دهنی مناسب کمک می کند . با ایجاد احساس ارزش و ارزشمند بودن به او اتکای به نفس و قدرت می بخشد .
اگر با فرزند نوجوان خود مشکلی دارید با کودک خود صحبت کنید ، صحبت قبل از خواب بهترین فرصت است . وقتی چراغ ها خاموش می شوند ، موانع از بین می روند و صحبت و درد دل ساده تر می شود.
برای کودک خود شنونده خوبی باشید
اگر می خواهید فرزندانتان با شما صحبت کنند به دقت به صحبت های آنها گوش کنید. همه ما به تجربه می دانیم که گوش کردن چقدر مهم است. وقتی دیگران به حرف هایمانگوش می دهند ، در اصل با گوش دادن به صحبت های ما به درون افکار واحساسات ما نفوذ می کنند، احساس استحکام و توجه می کنیم . مایل به صحبت با آنها هستیم ، می دانیم که شنونده ای مقابل خود داریم. همانطور که ذکر شد صحبت با بچه ها کمی دشوار است ، ممکن است مجبور شوید زمینه چینی کنید ، اما پس از شروع صحبت ، اینکه چقدر بگویند و تا کجا پیش بروند ، بستگی زیاد به ما دارد که چگونه گوش می دهیم . بعضی ها اصولا شنونده ی خوبی هستند اما بقیه ما، شنونده خوب بودن را باید تمرین کنیم. اما چگونه ؟
برای استفاده از خدمات مشاوره کودکان و خانواده مشاوران هیروو ، بدون پیش شماره از تلفن ثابت با شماره 9092305983 تماس حاصل فرمایید
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید
۱-با تمام وجود گوش کنید .
با کودک خود صحبت کنید البته اغلب اوقات با آنکه به ظاهر گوش می دهیم حواسمان جای دیگری است . نیمی از وجودمان گوش می کند و نیمه ی دیگردر فکر دیگری است . از برقرار کردن تماس چشمیغافل نشوید نداشتن تماس نگاه ، به معنای بی علاقه بودن شما به صحبت های اشخاص است ؛ البته همیشه هم تا این حد لازم نیست اما خب گفتگوی جدی مستلزم گوش دادن با تمام وجود است.
۲-از قطع صحبت خودداری کنید .
سوالات و نقطه نظرات خود را نگه دارید تا حرف فرزندتان تمام شود.
۳-اگر وقت گوش کردن ندارید ، زمان دیگری را مشخص کنید .
هرچند که بهترین زمان صحبت با بچه ها ، همان زمانی است که دلشان می خواهد صحبت کنند .
۴-احساساتشان را تصدیق کنید .
مثلا وقتی فرزندتان می گوید : علی نمی تواند با من بازی کند چه روز بدی . به او نگویید که” غر نزن می توانی کار دیگری بکنی” بلکه با او همراهی و همدردی کنید . وقتی با دلسوزی گوش می کنید نشان می دهید که موقعیت اورا درک می کنید.
آیا علاقه مند هستید که کودکتان خلاقیت بیشتری از خود بروز دهد؟ مسیر رسیدن به تفکرخلاق سر راست نیست؛ اما، راهنماهایی وجود دارد که به ما در پیداکردن روشهای ایجاد آن کمک می کند.
1. فراهم ساختن بستر خطاها برای کودکانتان
پژوهشگر استنفورد و نویسندۀ روانشناسی جدید موفقیت؛ کارول دوک، فرض می کند کودکانی که از شکست می ترسند احتمال کمتری در خلاق بودن تفکرشان وجود دارد. اگر کودکتان با یک اشتباه ناامید می شود سعی کنید به او چیزهایی مانند “چکار کنیم تا بتوانیم این نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “چطور این را دوباره از اول انجام می دهی؟”بگویید. من روشی که در آن دوستم و همکارش بن گروسمن ـ کان مخترع آزمایشگاه نوردستورم این (اشتباه) را شکست پیشبردی یا دیدن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای ترقی نه شکست ها نامیده را تحسین می کنم.
2. بگذارید کودکانتان کثیف کاری کنند.
اکثر ما جای تمیز را دوست داریم و شلوغ کاری ها بی نهایت باعث آشفتگی مان می شود. اما، زمانی که کودکان عنصر این خلاقیت هستند، شلوغ کاری ها نیز به سرعت گسترش می یابند. بعداً کودکتان از شما درخواست می کند تا نقاشی بکشد یا یک کیسه پر از گلوله های کتانی را در همه جای کف اتاق پخش کند که در این صورت، اتاق را برایش آماده کنید. شما ممکن است با شلوغ کاری ها مخالفت کنید اما، مزایای خلاقیت بر این دردسر موقتی می چربد.
3. کودکتان را به خاطر تلاشش تشویق کنید.
اکثر ما بارها شنیده ایم که تشویق می تواند مانعی برای تفکر مستقل کودک باشد. در کتاب کان تنبیه به وسیله پاداش ها، وی در مورد اینکه چگونه جایزه موجب برانگیختن افراد برای به دست آوردن جایزه های بیشتر می شود، صحبت می کند. مشکل تشویق و جایزه دادن آن است که ممکن است کودک را از جستجوی انگیزه های درونی اش بازدارد؛ نمی گویم تشویق بد است بلکه، دفعه بعد که قصد تشویق کردن دارید . سعی کنید چیزهایی عینی بگویید مانند: “من دیدم که خودت کفش هایت را پوشیدی” یا “تو واقعاً برای حل مسئله ریاضی سخت کار می کنی”.
4. روشنفکر باشید.
به کودکتان حق انتخاب از بین روشهای موجود برای ترغیب تفکر مستقل را بدهید. شما ممکن است به خوردن شام به جای صبحانه عادت نداشته باشید؛ اما، اگر کودکتان خواست از قبل از روانه شدن به مدرسه پاستا بخورد؛ فرصت را برایش فراهم کنید. اگر خواست در آشپزخانه به شما کمک کند سعی کنید محیط آشپزخانه را تبدیل به آزمایشگاه علمی کنید و اجازه دست زدن به مواد و ابزارهای آشپزی را به او بدهید.
5. خلاقیت را برایش الگو قرار دهید.
خروجی خلاقیت تان چیست؟دوست دارید کجا و در چه کاری انرژی تان را صرف کنید؟ آشپزی، آوازخوانی، باغبانی، طراحی یا رقصیدن؟ کودکانی که والدینشان را می بینند که درگیر فعالیت های خلاق هستند به احتمال بیشتری این فعالیت ها را برای خودشان نیز می پذیرند. اگر کودک هنگام انجام کار خلاق در کنار شما بود فکر کنید به کارهایی که موجب شادی شما در کودکی تان بوده است و نیم ساعتی را با کودکتان برای انجام آن کار یا فعالیت صرف کنید. چه حسی داشتید؟ آیا آن را دوباره فردا یا روزی دیگر انجام خواهید داد؟
6. به عقب برگردید (تجسم عینی)
این مرحله ممکن است با مورد شماره ۵ تناقض داشته باشد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که این فقط برای برجسته کردن و نشان دادن اثر تعادل و توازن است. اگر کودک دوست دارد که دائماً تحت کنترل باشد، ممکن است نشان دهندۀ ریسک پذیری کمتر باشد که این خود از میزان خلاقیت می کاهد. اگر شما خودمختاری را تشویق کنید، نظاره گر رشد تخیل در کودکتان خواهید بود. دفعه بعد که کودکتان مشغول یک فعالیت ارام مثل نقاشی کردن یا نوشتن است از پریدن وسط فعالیتش خودداری کنید، زیرا این مسئله منجر به پرت شدن حواس وی می شود، در عوض، برای خودتان یک فنجان قهوه بریزید و از خلوت با خودتان لذت ببرید!
7. زمانی را برای خلاقیت به کودکتان اختصاص دهید.
این کار ممکن است به ویژه برای والدین شاغل سخت باشد، اما کودکان نیاز به زمانبدون ساختار برای تجسم، ساختن، آزمون و اکتشاف دارند. حتی این وقت می تواند نیم ساعت بعد از شام، نقاشی کردن قبل از خواب و خواندن کتاب برای او یا اختصاص یک ساعت بازی تخیلی در روزهای تعطیل باشد. برنامه تان را بررسی کنید و از تخصیص یافتن وقت به کودکتان اطمینان حاصل کنید.
8. رجوع به اسباب بازی های اولیه
اسباب بازی های صدادار با چراغ سرگرمی خوبی هستند و مطمئنا جایگاه خود را دارند ، اما آنها به اندازه وسایلی مانند برچسب ها، تیوب ها، خانه سازی، عروسک ها، ابزار، ماسه و آب متفکر خلاق بار نمی آورند. زمانی را برای نگاه کردن به بازی کودکتان اختصاص دهید و لیستی فوری از اسباب بازی ها تهیه کنید. با کدام اسباب بازی بیشتر بازی می کنند؟ کدام یک از اسباب بازی ها موجب تخیل شده و او را به سمت تجسم سازی پیش می برد؟ آیا برایتان امکان دارد اسباب بازی های محدود (مثلاً اسباب بازی دارای دکمه های یک یا دو کاره) را با اسباب بازی های خلاق و آزاد (مانند خانه سازی ها که محرک بازی خلاق هستند) کنید؟
9. زمان تماشای تلویزیون را به حداقل برسانید.
ممکن است برای خانواده ها سخت باشد که زمان تماشای تلویزیون را همگی حذف کنند اما، می توانیم تلاش کنیم تا کودک مدت زمان کمتری پای تلویزیون بنشیند. به جای صرف زمان برای تلویزیون بهتر است این زمان صرف نقاشی، ساختن خانه از طریق خانه سازی ها یا انجام خمیر بازی شود. شما تا چه اندازه می تواند زمان تماشای تلویزیون یا ویدئو ها را کاهش دهید؟
10. چه ایده های دیگری برای افزایش خلاقیت کوکان دارید؟
روش های بسیار زیادی برای تشویق خلاقیت کودکان وجود دارد، امیدوارم برایتان مؤثر باشد و کارآیی آن برای شما به گوش من برسد! آیا شما مایلید براین ده روش برای افزایش خلاقیت کودکان بیفزایید؟ برای آشنایی با دیگر روش های پرورش خلاقیت در کودکان با ما همراه باشید.
۲۵ فعالیتی که میتوانید بدون صرف هزینه، با کودکانتان انجام دهید
به عنوان کسی که در دنیای متمدن امروزی زندگی می کند،هوسانگیز است که اینجا و آنجا پول خرج کنید. شده حتی چند تومان. با این حال، گمان می کنم مهم است تا به دنبال راههایی باشیم که تجربه کردن آنها مستلزم خرج کردن نباشد. حتی در تحقیقات علمی راجع به شادی نشان داده شده است که داشتن تجربه های با ارزش زندگی میتواند خوشبختی را تشدید کند.
حال تنها در مقام یک تذکر کوتاه، پیش از اینکه جلو بروم، بگویم که ما مخالف پول خرج کردن نیستیم. حتی فکر میکنم پول میتواند برای بدست آوردن تجربههای مثبت کمک کند. مثل وقتی که دارید به موزهای می روید ( اگر پول ورودیه بدهید)، یا در تعطیلات به سر میبرید، یا برای خریدن بستنی به سراغ یک فروشگاه محلی میروید، و از این قبیل.
به هر حال من کاملا طرفدار داشتن خاطرات با ارزش و پر کردن زندگی با لحظات پر معناترهستم. پس این امر به سادگی با صرف کمی وقت، در حضور چیزهایی که عاشقشان هستیم و ارتباطات واقعی و مهربانی ممکن است.
صرف نظر از اینکه جستجوی شیوه های نتیجه بخش برای صرف وقت با کودکانتان چه ناشی از مشکلات یا محدودیتهای مالی باشد (که نیزیکی از دلایل منطقیِ ظهور ایدههای جدید است)، چه این جستجو برای داشتن زندگیای سادهتر باشد و چه برای فراهم کردن چنین لحظات نزدیکی و پیوند با کودکتان، فهرست زیر، ایده هایی ارائه می دهد که کمک میکند که تجربه های لذتبخش رایگان یا کم هزینه ای با خانواده ی خود داشته باشید.
از برخی فعالیت ها خواهم گفت که ممکن است به حداقل هزینه، مثل پول برای سوختتان تا رسیدن به مقصد، یا برای حداقل مواد که لازمه ی فعالیت است نیاز داشته باشید، مثل کاغذ برای بازیِ دوز. اما روی هم رفته، این فعالیت ها عموما بی هزینهاند.
۲۵ فعالیت بی هزینه که میتوانید با کودکانتان انجام دهید
1. به پیاده روی بروید
2. باهم دوچرخه سواری کنید (با این فرض که شما دوچرخه میرانید)
3. دوز بازی کنید
4. نقاشی کنید
5. یکدیگر را رنگ آمیزی کنید
6. همراه با هم با اسباب بازی ها بازی کنید
7. باهم به تماشای فیلم بنشینید ( که خودتان از قبل داشتید)
8. با هم آشپزی کنید (هرچه که از قبل در خانه دارید استفاده کنید)
9. کتاب بخوانید
10. در مسیر طبیعت قدم بزنید
11. شطرنج بازی کنید
12. یکی از علایق خودتان را به کودکتان بیاموزید (مثل والیبال، باغبانی، ساختن چیزی و غیره)
13. چیزی را در خانه تان مرتب کنید
14. داستانی بنویسید و با یک دیگر اجرایش کنید
15. بیرون بروید و برف بازی کنید (اگر جایی که هستید برف می بارد)
16. به چشمه آبی در منطقه ی خود بروید و شلپ شلوپ راه بیندازید (که رایگان است)
17. با همدیگر چیزهای تازه یاد بگیرید مثل یک زبان جدید یا بازی با یک ابزار (از اینترنت استفاده کنید تا آموزشها و درسهای رایگان پیدا کنید)
18. خمیر بازی‌های دست ساز خانگی بسازید (کافی است مواد لازم را داشته باشید، که فقط شامل آرد می باشد و نمک). پس با همدیگر خمیر بازی کنید
19. اریگامی بسازید (اگر کاغذ دارید)
20. در حیاط بازی کنید
21. به کتابخانه سر بزنید
22. به یک کارگاه یا انجمن سر بزنید ( مثل انبار خانگی یا کارگاه مخصوص بچه‌ها که معمولا در خانه های کودک شهرداری برگزار می شوند)
23. آبتنی کنید یا لااقل چند ساعت روز را ریلکسیشن کنید: برای دختربچه ها لاک بزنید، لوسیون کنید، و با موهایشان ور بروید. برای پسرها و دخترها موسیقی خوب بگذارید، کتاب بخوانید، خوراک سرپایی محبوبشان را درست کنید، شطرنج بزنید، و روز را با یک فیلم به پایان برسانید.
24. یک آزمایش علمی انجام دهید. ایده های آنلاین زیادی هست که میتوانید پیدا کنید.
25. برای پیک نیک به پارک محلی یا حتی حیاط پشتی خانه تان بروید.
برخی ایده ها هست که اساسا می توانید بدون صرف هزینه با بچه هایتان انجامش دهید. امیدوارم لحظات با ارزشی با کودکانتان داشته و این ایده ها کمکتان کند ارتباطات و پیوندهای دوست داشتنی بین خانواده تان جرقه زند.
اگر هر ایده ی دیگری برای انجام فعالیت های مجانی با کودکانتان دارید، راحت باشید و در موارد ذکر شده جای دهید.
شاید از عنوان این مطلب، تعجب کرده باشید ولی می خواهیم در این مطلب توضیح دهیم که چرا خاک و گل یکی از مناسب ترین اسباب بازی ها برای شما و کودک شما هستند.
۱. تقویت سیستم ایمنی
تحقیقات نشان داده اند که بازی با خاک و گل کاملا خیس، سیستم ایمنی کودکان را تقویت می کند. در نتیجه آن ها کمتر مریض می شوند. در واقع این زندگی بیش از حد پاستوریزه موجب شده است کودکان کمتر با انواع میکروب ها مواجه شوند و در نتیجه بدن آنها قادر به تمایز سلول های خودی از سلول های مهاجم نیست و این موجب افزایش انواع آلرژی ها همچون آسم، اگزما و بیماری های دیگر شده است. همچنین بدن کودکان پس از مواجهه مداوم با یک میکروب، موفق به ساخت آنتی بادی لازم می شود، پس این شرایط را باید در اختیارشان گذاشت و از اینکه کودک به خاک دست بزند، هراس نداشته باشید.
۲. ترشح شادی در مغز
دانشمندان طی تحقیقاتی، متوجه شدند که خاک بازی، موجب افزایش سطح سروتونین در مغز می شود. سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی است،که بر خُلق، حافظه، یادگیری، اشتها، خواب و… تاثیر دارد. تاثیر بازی با خاک مشابه تاثیر داروهای ضد افسردگی است. بنابراین خاک بازی برای کودک و بزرگسال شادی بخش و نشاط آور است.
۳. ویتامین طبیعت
کمبود یا فقدان ارتباط با طبیعت در زندگی های مدرن امروزی ما، موجب اختلالات رفتاری بسیاری در بشر، به ویژه کودکان شده است. طبیعت برای انسان ها همچون یک ویتامین است و همانطور که بدن ما، روزانه به میزان معینی از سایر ویتامین ها نیاز دارد، هر روز به ویتامین طبیعت نیز نیاز دارد. فقدان این ویتامین در زندگی روزمره موجب اختلالات مربوط به کمبود توجه، افسردگی و چاقی در کودکان و بزرگسالان شده است.
۴. خلاقیت، هوش و هوش هیجانی
گل و خاک جزء اسباب بازی های سازمان نایافته هستند. این نوع اسباب بازی ها روش مشخصی برای بازی کردن ندارند و می توانند تاثیر بسیار خوبی بر افزایش هوش، هوش اجتماعی و پرورش خلاقیت در کودکان داشته باشند.
لمس اساس ارتباط نوزاد آدمی با دنیایی است که به آن قدم می گذارد. حواس پنج گانه از اولین ابزارهای ارتباطی او با دیگران است. از این میان حس لامسه کاربرد زیادی دارد. نوزاد انسان ، لطافت، گرمی، سردی، درد، فشار، راحتی، آسایش و بسیاری از حالات جسمی و حتی عاطفی را از طریق حس لامسه دریافت می کند. کسانی که در دوران نوزادی و کودکی دچار محرومیت حسی شده اند، در بزرگسالی به سختی قادرند عواطف خود را نشان دهند و به نظر دیگران افرادی سرد و بی روح می نمایند.
هم با کلام و هم بدون آن می توان با خود و دیگران ارتباط برقرار کرد؛ و لمس از جمله ابزارهای ارتباط غیرکلامی است.
هلن کولتون(Helen Colton)مولف کتاب لمس، عقیده خود را در خصوص ضرورت توجه به سیستمهای لمس و عملکردهای بیولوژیک ابراز می دارد که ما از همان آغاز زندگی دانش و خرد کسب کرده ایم و به انسان های دانائی تبدیل شده ایم. اکنون آنقدر دانش نوین در اختیار داریم که بتوانیم به ابعاد جدیدمان ، در مقام انسان های بیولوژیک (homo bioloicus)، توجه کنیم. ارگانیسم بیولوژیک ما برای عمل کردن در حد اعلای خود – حداکثر شادی و لذت – به چه چیزی احتیاج دارد؟ شواهد علمی حاکی است که “لمس کردن” یا “تماس انسانی” یکی از قدرتمندترین و پایه ای ترین نیازهای بشر است. موجود انسان – که ترکیبی از گونه های فهیم و انسان های بیولوژیک است – برای برقراری تماس با دنیا و کسب لذت و سلامت در آن از قدرت لمس استفاده می کند و آن را در خدمت پرورش جامعه می گیرد.
در آغوش گرفتن پاسخی طبیعی و غریزی از روی عاطفه ، مهر و محبت، احتیاج و شادی است. لمس کردن و لمس شدن نه تنها خوشایند بلکه نوعی نیاز است. تحقیقات علمی این نظریه را، که تحریک با لمس برای سلامت عاطفی و جسمی ما کاملا لازم است ، تایید می کند. لمس درمانی و یا تقویت سیستم حس لمس یکی از ابزارهای اصلی درمان محسوب می شود. لمس کردن به تسکین درد و کاهش اضطراب و افسردگی کمک می کند ، اراده بیمار را برای زندگی تقویت می کند و همچنین به نوزادان نارسی که در دستگاه های ویژه( انکوباتور) از لمس محروم می مانند کمک میکند که رشد کنند.
آزمایش های گوناگون نشان داده اند که مهمترین فوائد و خاصیتهای اثبات شده برای لمس عبارتند از: 1. موجب می شود که ما به خودمان و محیطمان احساس بهتری پیدا کنیم. 2. تاثیر مثبتی بر رشد زبان و هوش کودکان می گذارد. 3. عزت نفس در کودک به وجود می آورد. 4. تنش و فشار عصبی را کاهش می دهد. 5. حضور فیزیکی والد و فرزند را در کنار هم تایید می کند. 6. موجب تغییرات فیزیولوژیکی چشمگیر در لمس کننده(toucher) و لمس شونده(touched) می شود. لمس ، شکل های گوناگونی دارد ، در آغوش گرفتن ، که نوع خاصی از لمس کردن است، نقش موثری در کسب سلامتی و بهبودی بازی می کند.
ماهیت و مبنای فیزیولوژیکی بغل کردن: ریشه فعل “بغل کردن” (hugging) ظاهرا به فعل اسکاندیناوی قدیمی Hugga، به معنی آرامش دادن و نوازش کردن، برمی گردد؛ مانند مادری که فرزندش را بغل می کند. محققان در دهه ۱۹۷۰ ، درباره مواد شیمیایی به نام “اندورفین ها” که در خون و سیستم اعصاب وجود دارد ، پژوهش هایی انجام دادند. اندورفین ها موادی شبه مورفینی هستند که درد را تسکین می دهند و موجب می شوند احساس شادابی کنیم . بررسی ها حاکی است که این خواب آورهای طبیعی ، که مغز و دستگاه اعصاب آن را تولید می کنند، هنگامی که یکدیگر را در آغوش می گیریم افزایش می یابند.(Melody Beattie,1987) Ashley Montague(1971) در کتاب لمس کردن، در خصوص اهمیت پوست انسان چنین اظهارنظر نموده است که ظاهرا در مغز ناحیه ای وجود دارد که در پاسخ به محرک های لمسی رشد می کند. اگر کودکی به فدر کافی لمس نشود قسمتی از مغزش پژمرده می شود و سیستم ایمنی بدن او آسیب می بیند. بغل شدن در شروع زندگی سبب می شود که ما بتوانیم عشق بورزیم. بچه هایی که بدون بغل شدن بزرگ می شوند در بزرگسالی نمی توانند به دیگران عشق بورزند و ممکن است به افرادی روان دردمند (Psychopath) یا جامعه دردمند(Sociopath) تبدیل شوند یا به شکل بیمارگونه ای رشد کنند.
بهترین زمان برای تربیت کودکان از سنین اولیه تا دوازده سالگی و مهمترین مکان محیط خانه و صالح‌ترین افراد والدین کودک می‌باشند. والدین آرزو دارند که فرزندانشان دارای خصوصیات اخلاقی عالیه انسانی بوده و استعدادهای مثبت در آنها پرورش یافته و شخصیتی عالی داشته باشند. اما در صورتی که روند صحیحی در رساندن فرزندانشان به این مقصود نداشته باشند از همان قدمهای نخستین کودک را از مسیر درست خود دور می‌سازند. به جز محیط خانواده و رفتار والدین با کودک محیط اجتماعی و عامل محیط و حتی وراثت کودک در این راه حائز اهمیت است.
تاثیر محیط در تربیت فرزندان
برای جلوگیری از رفتارهای نامطلوب کودکان باید زمینه این رفتارهای نامطلوب را از زندگی کودک حذف کرد و او را در محیط سالم از نظر روحی و اجتماعی و خانوادگی قرار داد. اگر کودک در محیطی از هر نظر سالم زندگی کند، زحمت والدین و مربی در پیاده کردن مسائل تربیتی کمتر خواهد بود و برعکس. در واقع عامل محیط در هیچ یک از موجودات زنده بلاتاثیر نمی‌باشد. کودکی را که بتوان در یک محیط سالم خانوادگی و اجتماعی به سهولت و بطور مثبت تربیت کرد در یک محیط ناسالم به همان آسانی نمی‌توان در امر تربیت صحیح وی موقعیت کسب کرد.
دادن آزادی به کودکان در محیط خانواده
والدین نباید غافل از تاثیرات محیط ، کودکان خود را با چنان آزادی در محیط خانوادگی تربیت کنند که وقتی فرزندشان وارد محیط اجتماع شدند به سهولت در منجلابهایی که سر راهشان قرار دارد سقوط کنند زیرا آزادیهای مطلق خانواده آنها را بی‌بند و بار به جامعه تحویل می‌دهد و ثانیا در اثر عدم اطلاع از نابسامانیهای جامعه خیلی آسان به دام انحراف کشیده می‌شوند. بنابراین پدر و مادر باید کنترلی منطقی بر آزادیهای کودکان خود داشته باشند.
البته نباید آنها را چنان در حصار قرار دهند که حتی در سنین جوانی وابسته به والدین باشند و نتوانند روی پای خود بایستند و یا گاه به صورت افرادی کاملا مطیع و سر به راه که ریشه در نابسامانیهای نهفته روانی دارد، درآیند. این محدودیتها در مورد دختران دارای مضرات بیشتری است. زیرا در آینده وارد اجتماع خانواده شده و خود باید فرزندانش را تربیت کند و مسئول آرامش و سلامت کانون خانواده باشد.
ابراز علاقه والدین به فرزندان
اصولا ابراز علاقه و محبت از سوی والدین نسبت به کودکان در آرامش روانی آنها و دوری آنها از رفتارهای نامطلوب بسیار موثر است. اما این ابراز علاقه و محبت در کودکانی که بطور متعادل بزرگ می‌شوند و مشکل خاصی ندارند با کودکی که در اثر عقده‌های روانی نیاز به معالجه دارد و یا رفتارهای نامطلوب متعددی از او سر می‌زند فرق میکند. کودکی که در حالتی عادی از هر گونه عقده عاطفی است و نیاز کمتری به احساس و کسب محبت دارد، محبتهای بیش از اندازه در وی اثر عکس خواهد گذاشت و او را پرتوقع و لوس بار خواهد آورد.
ولی در کودکی که از عقده کمبود محبت رنج می‌برد و کم‌کم خود را از مردم دور و غریب احساس میکند محبت بیشتر البته نه خیلی زیاد و غیرمتعادل ، اثر خوبی خواهد داشت و با از بین بردن عقده‌ها در سلامت روانی وی موثر خواهد بود و هر چند هم که نتواند عقده‌ها را از بین ببرد لااقل در تسکین آلام ناشی از عقده‌ها موثر واقع شد.
طرز رفتار والدین در مقابل خطای فرزندان
صرفنظر از اینکه کودکان مثل سایر انسانها دارای اشتباهات و خطاهایی می‌باشند، به مانند فیلمهای عکاسی خیلی حساس و تاثیرپذیر نیز هستند. بنابراین پدر و مادر اگر تخلفاتی مثل دزدیهای کوچک و شیطنت‌آمیز و دیگر آزاری و دروغ در کودک مشاهده کردند نباید آن را بسیار جدی گرفته جلوه بسیار زشتی به آن بدهد و با تمام وجود به کودک بقبولانند که این کار زشت از او سر زده، بلکه باید آن را در حد یک اشتباه و خطای غیرعمدی و سهوی از کودک دیده و سعی دریافتن ریشه این خطاها در رفتار کودک داشته باشند و از رفتار خشونت آمیز در مقابل هر خطای کوچکی که از کودک سر می‌زند بپرهیزند.
چرا که شاید در ظاهر ، به مدت کوتاهی بتوان با ایجاد رغبت و وحشت جلو بعضی از تخلفات را گر فت ولی در باطن ایجاد وحشتها ریشه تخلفات را قوی‌تر ساخته و نتیجه آن می‌شود که عمل خلاف در خفا با ولع و شدت بیشتری انجام می‌پذیرد. هرگز نباید کودک را عاصی و دزد و درغگو خطاب کرد زیرا کودکان بسیار حساس هستند و این احتمال وجود دارد که این توهم در آنها بوجود آید که واقعا دزد و دروغ گویند بنابراین از خود چنین انتظاری خواهند داشت.
توجه به سلامت روانی کودکان
والدین بر اثر فشارهای زندگی و تامین نیازهای مادی حال و آینده خانواده علاوه بر این که وضع روحی و جسمانی و تفریح و تمدد اعصاب خود را نادیده می‌گیرند و در مورد کودکان خود نیز سهل‌انگاری می‌نمایند. هر کودک خردسالی مثل بزرگترها و حتی بیشتر از آنها نیاز به گردش و بازی و تفریح دارد زیرا بیشتر مشکلات روانی کودک بوسیله بازی و تفریح حل می‌شود. علاوه بر آن بهتر می‌توان از راه بازی و گردش و تفریح به کمبود و احیانا عقده‌های روانی کودک پی برد و درصدد رفع و اصلاح آنها برآمد.
گردش و تفریح برای کودک یک نیاز روحی است و پدر و مادر نباید این نیاز روحی کودک خود را نادیده بگیرند و بی‌تفاوت از کنار آن رد شوند. اینکه والدین دست فرزند خود را بگیرند و به نزدیک‌ترین پاک و یا محطوه امنی که کودک بتواند با همسالان و دوستان خود بازی کند و با آنها معاشرت داشته باشد برای کودک بسیار مفید است. بنابراین نداشتن وسیله و امکانات مالی نمی‌تواند عذر ما را در تحلیلی و بهانه‌تراشی در مورد این امر مهم توجیه نماید. به همین منظور بهتر است مسئولان مدارس که گاه برای کودکان برنامه‌های گردشی دسته جمعی و علمی تنظیم کنند تا علاوه بر بالا بردن سطح علمی و آموزشی ، در رفع نیازهای پرورشی آنان نیز قدم موثر برداشته شود.
تقویت حس اعتماد به نفس در کودکان
از جمله دیگر راههای جلوگیری کودک ازارتکاب کارهای ناشایست و نامطلوب دادن حس اعتماد به نفس و ایجاد رضایت از خود را کودک است. می‌توان با دادن مسئولیتهای در خور سن کودک ، آنها را به فعالیت واداشته و یا حتی با چشاندن طعم شکست و پیروزی و تحریک آن را از این طریق به فعالیت و مبارزه در آنها اعتماد و اتکا به نفس بوجود آورند. بنابراین والدین نباید تصور کنند که همیشه باید کارهای فرزندانشان را انجام دهند، به جای آنها تصمیم بگیرند، به جای آنها انتخاب کنند، به جای آنها جواب حتی یک احوال‌پرسی ساده را بدهند و... بلکه باید به کودک اجازه ابراز وجود حتی با کوچکترین چیزها را داد.
آینده بحث
لحظه رفتار با کودک نقش مهمی در سرنوشت و ایجاد دیده او به زندگی دارد کودک همچون خمیری نرم شکل میگیرد و بار دیگر عوض کردن آن بسیار مشکل است هم برای کودک و هم برای اطرافیان. پس به جای اینکه چنان با کودک رفتار کنیم که روزی که به فکر اصلاح آن بیفتیم از همان ابتدا به نفع خودمان و کودکانمان است که زمینه زندگی او را طوری مساعد کنیم که کودک در مسیر صحیح زندگی گام بردارد و به جلو حرکت کند.
در روزگاری نه چندان دور پاره شدن سر زانوهای شلوار پسربچه‌ها، لباس‌های گلی و خاكی، زمین خوردن‌ها، زخم‌ها و سر شكستن‌ها و... همه و همه، بخشی از نگرانی هر روزه ی پدر و مادرهایی بود كه صاحب فرزندان كوچك بودند. اما با آمدن بازی‌های كامپیوتری و رواج زندگی آپارتمان نشینی، دیگر خبری از بازی‌های گذشته و هیاهوی كودكان نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که شعاع حركتی كودكان در طول 40 سال گذشته نزدیك به 90 درصد كاهش داشته است. در گذشته كودكان ساعت‌ها در فضاهای باز و وسیع بازی می‌كردند. اما امروزه این فضاها به اتاق‌ها و آپارتمان‌های كوچك محدود شده است. بی‌تحركی بچه‌ها تا جایی پیش رفته كه متخصصان سلامت كودكان، فهرستی از كارهایی را تهیه كرده‌اند كه كودكان باید تا قبل از رسیدن به 12 سالگی آنها را امتحان كرده باشند. با كامل كردن این فهرست می‌توان مطمئن بود، كودك شما حداقل بخشی از مهارت‌های لازم در زندگی خود را پیدا كرده و حداقل لذت را از دوران كودكی خود برده است.این فهرست ابتدا شامل 400 پیشنهاد مختلف بود كه با انجام تحقیقاتی روی هزاران پدر و مادر و یادآوری خاطرات گذشته ی آنها از بازی كردن به دست آمد.
1. بالا رفتن از درخت 2. چادر زدن در طبیعت 3. غلتیدن از روی یك تپه سرسبز 4. دویدن زیر باران 5. ساختن و به هوا فرستادن یك بادبادك 6. ماهیگیری با تور و قلاب 7. خوردن سیبی كه مستقیما از شاخه یك درخت جدا شده باشد 8. برف بازی كردن 9. كشیدن نقشه گنج 10. گل بازی كردن 11. ساختن سد برابر جریان آب 12. بازی كردن در شن‌های كنار دریا 13. پریدن از روی طناب (طناب بازی كردن) 14. خوردن توت فرنگی و تمشك در طبیعت 15. رفتن به یك جزیره 16. تماشای طلوع آفتاب 17. بالا رفتن از یك كوه بلند 18. رفتن به پشت یك آبشار 19. غذا دادن به حیوانات و پرندگان 20. شكار حشراتی مانند پروانه 21. دیدن حیوانات وحشی حتی در باغ‌وحش 22. رفتن به فضای سبز و طبیعت هنگام شب 23. كاشتن یك گل و پرورش آن 24. شنا كردن در رودخانه 25. قایق سواری كردن 26. روشن كردن آتش بدون كبریت 27. پیدا كردن مسیرهای مختلف روی نقشه و استفاده از قطبنما 28. درست كردن غذا روی آتش 29. پیدا كردن مختصات مكانی با كمك جی‌پی‌اس موبایل 30. ساختن یك خانه جنگلی
خاك‌بازی چه فوایدی دارد؟!
در خاك، باكتری‌های خاصی وجود دارند كه باعث فعال شدن قسمت‌های خاصی از مغز می‌شوند. این قسمت‌ها مسئول تولید یك ماده شیمیایی به نام «سروتونین» هستند كه نقش مهمی در انجام بسیاری از فعالیت‌های بدن داشته و خواص ضد‌افسردگی دارند. در بسیاری از كارهایی كه در فهرست پیشنهاد شده وجود دارد، كودكان ناگزیر به رفتن به محیط های طبیعی و تماس با خاك هستند. كودك حین بازی كردن به كشف محیط اطراف خود می‌پردازد و نخستین قدم‌ها را برای اجتماعی شدن بر می‌دارد. تماس با محیط خارج باعث می‌شود دنیای كودكان وسعت بیشتری پیدا كرده و آنها با مفاهیم جدید آشنا شوند. كودكان حین بازی كردن با شخصیت‌های اجتماعی آشنا می‌شوند و نقش خود را به‌عنوان یك فرد در آینده می‌شناسند. در این زمان است كه كودكان متوجه می‌شوند آیا شخصیت مدیر و هدایت‌كننده دارند یا باید تحت كنترل دیگران باشند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
